رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی گفت: ایران جایگاه خوبی در سرقتهای علمی ندارد.
به گزارش افلاک ورزشی نیوز، دکتر علی خاکی صدیق در همایش آشنایی با اخلاق پژوهشی که در دانشگاه آزاد خرمآباد برگزار شد، اظهار کرد: اخلاق پژوهشی برای کسانی که قصد انجام کارهای پژوهشی را دارند، بسیار مفید بوده و رعایت نکات اخلاقی در این حوزه سبب نشر خروجی واقعی خواهد شد.
وی بیان کرد: امروز پژوهشگران بسیاری هستند که در حوزه پژوهش متخلق به اخلاق نبوده و این کار خود را زرنگی تلقی میکنند.
این پژوهشگر اضافه کرد: اگرچه علمای علم اخلاق نظریههای کلی در حوزه اخلاق پژوهشی ارائه دادهاند، اما این خود مهندسان و پژوهشگران هستند که باید اخلاقیات را در این باره تعریف و تدوین کنند.
رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با اشاره به اصلیترین وظایف کارگزاران علمی اظهار کرد: کار پژوهشگران باید نوآورانه باشد و انجام تکراری ارزشی ندارد؛ نتایج علمی را در اختیار آحاد جامعه علمی قرار دهید و امانتداری امین باشید.
خاکی صدیق یادآور شد: دو موضوع اساسی رفتارهای نادرست پژوهشی و رفتارهای سوالبرانگیز پژوهشی در حوزه اخلاق پژوهشی مورد بررسی قرار میگیرند.
وی از رفتارهای نادرست پژوهشی به عنوان "محرمات پژوهشی" یاد و تصریح کرد: انجام چنین رفتاری واکنش تنبیهی به دنبال خواهد داشت و پژوهشگر مورد انتقاد و سرزنش جامعه علمی قرار خواهد گرفت.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: رفتارهای سوال برانگیز به عنوان مکروهات پژوهشی مطرح هستند و گرچه با انجام آن کسی ما را جریمه نمیکند، اما در درازمدت با مشکل مواجه خواهیم شد و از نظر علمی زیر سوال میرویم.
رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی گفت: سرقت علمی، ایدهبرداری، جعل و سرهمبندی، تحریف و دروغینسازی از جمله رفتارهای نادرست پژوهشی و علمی هستند.
خاکی صدیق در تشریح رفتار نادرست تحریف و دروغینسازی در حوزه پژوهشگری، تصریح کرد: در این مورد پژوهشگر نتایج را طوری ارائه میدهد که در آن دستکاری شده است.
وی با بیان اینکه سرقت علمی متأسفانه گریبانگیر بسیاری از پژوهشگران ایران شده است، افزود: به کارگیری ایدهها و انتشارات پژوهشی دیگران از هر نوع به هر اندازه، به عنوان نتیجه خود، سرقت علمی محسوب میشود.
رئیس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی اظهار کرد: جعل و سرهمبندی و تحریف رفتاری بر ضد علم و سرقت علمی رفتاری بر ضد خانواده پژوهشگران بوده و جوهره آن دزدی است.
خاکی صدیق یادآور شد: متأسفانه آفتی که در بین بسیاری از دانشجویان و مقالات و پایاننامهها رواج یافته است، مرجعدهیهای بیمورد و ندیده شده است.
وی خاطرنشان کرد: بیاطلاعی از موازین اخلاق حرفهای، فراموشی فرمانهای الهی، قوانین و راهنماییهای ناکافی، غنیسازی آسان و سریع رزومههای کاری، کسب مدرک، بیتفاوتی و... از ریشههای بیاخلاقیهای پژوهشی است.
این پژوهشگر اضافه کرد: سرقت علمی، بازی با ابروی جامعه علمی است، چراکه بار کجی است که به منزل نمیرسد؛ وجهه علمی کشور با سرقت علمی مخدوش میشود.
خاکی صدیق اظهار کرد: اگر رفتارهای نامتعارف در حوزه پژوهشگری برای پژوهشگران ایرانی عادی شود، مردم نسبت به آنها و مطالعاتشان بیاعتماد شده و جامعه بینالمللی نیز نسبت به ما بدبین خواهد شد.
وی گفت: متأسفانه ایران جایگاه خوبی در سرقتهای علمی ندارد و پژوهشگران باید با چنین رفتار نادرستی مبارزه کنند.
