با نزدیک شدن به اردیبهشت ماه تنور انتخابات که از اسفند ماه گرم شده بود، داغ و داغ تر می شود.
نامزدهای انتخابات شواراهای اسلامی شهر و روستا، گروه های از دوستداران و خانواده و دوستان و آشنایان تشکیل داده و هر روز به نحوی در جلب اعتماد مردم تلاش می کنند.
این روزها فضای مجازی نیز به عرصه ای برای جولان تبلیغات انتخاباتی تبدیل شده است و هر لحظه توسط دوستان یکی از نامزدهای انتخابات شوراهای اسلامی شهر به گروهی دعوت می شوی و حتی سخن از داوطلبان به گروه های خانوادگی نیز کشانده شده است.
گرچه تکلیف قانونی نمایندگان مردم در انتخابات شوراهای اسلامی شهر مشخص است، و برخی به واقع با نیت خدمت به مردم و چاره اندیشی برای بهبود و ساماندهی وضعیت شهری ثبت نام کرده اند، اما تجربه دوره های گذشته ناگفته نیت جمعی دیگر را نمایان می کند.
آری جمعی که این روزها تعدادشان همچون قارچ های زیر زمینی در حال افزایش است، نخستین هدفشان به نوایی رسیدن است.
به اطراف خود که نگاه می کنم چه افرادی از طوایف که با هزاران روش صحیح و ناصحیح خود را به صندلی نمایندگی ملت می رسانند و از آن پس دیگر ملت را نه می بینند و نه به آنان فکر می کنند تا بخواهند خدمتی داشته باشند.
برخی از این افراد در زمره افراد ضعیف جامعه بودند که به دلیل نبود قانون نظارت مالی هم اکنون مال و اموال آنان را حسابی نیست.
این اشخاص در چشم به هم زدنی مالی به هم زده به نحوی که گویا ارث پدری خود را برای مردم به نمایش می گذارند و به لطف رابطه بازی تک تک خویشان و اقوام را نیز به سمت های مختلف گمارده و خانوادگی و یا بهتر است گفته شود طایفه ای به نوایی می رسند.
این اشخاص به فکر دلسرد شدن مردم نیستند و به لطف اندیشه طایفه ای برخی از این افراد بارها به عنوان نماینده طایفه ها برگزیده می شوند.
در سایه تفکر طایفه ای عده ای سود می برند و عده ای دیگر که تنها اعتقاد دارند باید از طایفه ما هم یکی وارد شورا شود، به هر حال موجب پایمایلی حقوق مردم و حیف و میل بیت المال و عقب افتادن شهرها از توسعه می شوند.
نگاهی به دوره های متعدد انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوارهای شهر و روستا گواه این واقعیت است که بسیاری از عقب ماندگی های از تفکرقومیت گرایی و طایفه گرایی منشاء گرفته است.
افراد ناتوان و ضعیفی که افراد ناتوان را به سمت های مختلف می گمارند که هم خود در دفاع از حقوق مردم ناتوانند وهم با توجه به جایگاه خود و دخالت در انتصاب ها، منتصابان آنها نیز افرادی ضعیف هستند و در دوره مدیریت این افراد رکود و جا ماندن از ارابه توسعه فضای جامعه را فرا می گیرد.
روانه شدن افرادی که تنها چهره شناخته شده دارند را نیز می توان از آسیب های جدی انتخابات در سال های اخیر دانست، هنرپیشه، هنرمند، ورزشکار و یا هرکسی که به نحوی توانسته است خود را به مردم معرفی کند، شال و کلاه کرده و در نخستین روز ثبت نام، نام خود را به ثبت می رساند.
نا آگاهی ها و ساده گرفتن امری مهم چون شوراهای اسلامی شهر و حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی موجب می شود، جمعی از شوراها از افرادی از این قشر باشند، کسانی که شاید مدارج علمی بالایی داشته باشند اما به لطف تجربه می توان ادعای ناکارآمدی ور,د این افراد به نمایندگی مردم را داشت، بهتر است کمی با خود بیاندیشیم آیا این شهرت نمی توانسته است دلیلی بر کسب مدرک نیز باشد....
ارائه آگاهی به مردم در خصوص وظایف اعضای شورای شهر شاید راهی برای راه یافتن افراد شایسته و توانمند به عرصه شورا و همچنین مدیریت شهری باشد.
بی شک رسانه بویژه رسانه ملی می تواند با ارائه آگاهی به مردم و همچنین بیان شاخص های مدیریت شهری به شایسته سالاری آمده و عرصه را برای ورود نمایندگان نالایق تنگ کند.
نکته دیگری که به نظر می رسد ضروری است به مردم ارائه شود عملکرد نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا به مردم از طریق ارگان های نظارتی و دولتی است.
با ارائه عملکرد این افراد به مردم بستر مقایسه نمایندگان در مناطق هم طراز فراهم شده و مردم می توانند در انتخاب ها با رویکرد جدی و جدیدی گام بردارند.
