به گزارش پایگاه خبری وتحلیلی افلاک ورزشی ،درد همیشه درد است،حتی اگر در کمال غرور و افتخار دچارش شده باشی،حتی اگر ثانیه های آخر مبتلایش شوی،حتی اگر تا لحظه آخر پا پس نگذاشته باشی باز هم یک جای وجودت را می گزد و شاید بهترین راه برای فرار از چنین دردی نوشتن باشد.
نوشتن از تیمی که علیرغم همه مشکلات و کاستی ها با تمام وجود تا نفس آخر برای قهرمانی جنگید.
اما در این بین باید از یک نفر بطور ویژه نوشت،از برانکو ایوانکویچ ؛ چهره آرام،با اخلاق و متشخص نیمکت سرخ.
مردی که قبلا شایستگی هایش را بارها روی نیمکت تیم ملی ثابت کرده بود،مردی که رفتار فوق العاده موجهش زبانزد خاص و عام است.کسی که پرسپولیس مخروبه و ویران را تحویل گرفت ،تیمی که ضعیف ترین و شکننده ترین پرسپولیس دهه های اخیر بود و آن را تبدیل به هجومی ترین و تماشاگرپسندترین پرسپولیس سالهای گذشته کرد.برانکو اما برای این کار نه جادو کرد و نه معجزه.او فقط به اجرای تفکرات تاکتیکی اش اصرار کرد و با برقراری نظم و دیسیپلین خاصش اتحاد و همدلی را به اردوی قرمزها هدیه کرد.مردی که نقصهای تیمش را دید،آنها را شناخت و از دل همین مجموعه نه چندان کاملش آنها را برطرف کرد.پروفسور مقاومت بازیکنانش در برابر تغییرات را بطوری زیرکانه تبدیل به نیروی شوق و انگیزه برای رسیدن به اهدافش نمود.او از مسلمان فانتزی و تنبل ابتدای فصل بازیکنی ساخت که میانگین دوندگی اش به 10 کیلومتر در هر بازی رسید،از علیپور مهاجمی جسور ساخت،عالیشاه کم دقت را به چهره ای اثرگذار بدل کرد و ...
برانکو هرگز علیه دیگران،کاستی ها،داوران،اشتباه بازیکنانش و کمبودهای مالی صحبت نکرد و ادبیات جدیدی در حوزه فوتبال وارد کشور کرد.او به همه آموخت که با صبر می توان به ایده آل های ذهنی رسید.او در نیم فصل حتی یک بازیکن هم نگرفت و تنها با تکیه بر کار وتمرین بیشتر بهترین تیم نیم فصل دوم را ساخت.برانکو حتی سوگ سوزناک فقدان کاپیتانش را هم تبدیل به حس غرور و اعتماد به نفس نمود و آن را به بدنه تیمش تزریق کرد.
مردی که سالها قبل روش 4.2.3.1 را وارد فوتبال ما کرد(سیستمی که سالهاست به مشق مربیان ایرانی تبدیل شده است ) حالا با ارائه روش 4.4.2 لوزی و انجام نمایشهای هجومی و تحسین برانگیز بار دیگر به الگوی مربیان وطنی بدل شده است.
آقای ایوانکویچ،ما از شما و شاگردانت صمیمانه سپاسگزاریم چرا که تمام انرژی تان را صرف کردید و فاصله 11 امتیازی با صدر جدول را جبران نمودید و مهم تر آنکه همواره ادب و نزاکت را سرلوحه رفتارتان قرار دادید.
البته در این بین نباید عملکرد فوق العاده ویسی و شاگردانش را فراموش کرد و باید تبریک ویژه گفت به مجموعه ای که در کمال شایستگی علیرغم همه محدودیت هایش جام قهرمانی را برد و مزد زحماتش را گرفت.
بهرحال جناب برانکو از فردا به فکر ساختن پرسپولیس جدید برای فصل آینده باش،فصلی که حضور در 3 جام فشار مضاعفی بر شما وارد خواهد کرد.
زندگی و فوتبال کماکان ادامه دارند و هواداران کلاهشان را به احترام تیمی که هشت نفره 57 امتیاز گرفت و ایستاده مرد ، از سر در خواهند آورد.
پویا عالیخانی چگنی
دیدگاه‌ها