به گزارش اختصاصی پایگاه خبری وتحلیلی افلاک ورزشی ،بدون شک صعود غرورانگیز خیبر به رقابتهای لیگ دسته اول باشگاههای کشور و بازگشت پس از یک دهه به جمع بزرگان مهمترین اتفاق فوتبال لرستان در سال 94 بود.
فروردین در حالی سپری شد که امیدهای خیبر برای صعود با باخت غافلگیرکننده خانگی برابر آلومینیوم اراک به حداقل رسید.شیرهای خفته به یکباره بیدار شدند و با گرفتن 16 امتیاز از 6 بازی باقیمانده رهسپار پلی آف شدند.
شهر یکپارچه به رنگ فوتبال شده بود،پر از همهمه،هیاهو،شور،اشتیاق و امید.مردم پس از مدتها با استادیوم پیر تختی آشتی کردند و ورزشگاه تا آستانه پر شدن پیش رفت.
خیبر در جدالی سخت بازی رفت پلی آف را در خرم آباد برد و با تساوی در بازی برگشت آنهم در مقابل چشم هواداران پرشورش به رستگاری رسید.حماسه خلق شد،تیمی با دستهای خالی،بدون حامی و با کمترین هزینه شاهکاری را انجام داد که تا سالها در ذهن علاقه مندان به فوتبال باقی خواهد ماند.
تب و تاب حضور در لیگ دسته یک و دوران آماده سازی تیم به تیتر اول رسانه ها و نقل محافل عمومی و خصوصی بدل شده بود،فوتبال لرستان در آغاز تجربه کردن فصلی جدید قرار داشت و برگ تازه ای از دفتر ورزش استان ورق خورد.
مرداد و شهریور با شروع طوفانی سبزپوشان در لیگ و دشت امتیازات پیاپی همراه بود،اما در اوج سرمستی ها و دلخوشی ها به یکباره نقطه تاریک فوتبال لرستان در سال 94 رقم خورد.ماجرای پرتاب سنگ تماشاگر در بازی با آلومینیوم،محرومیت از بازیهای خانگی در حضورتماشاگران و آن همه بازتاب منفی در سطح کشور.
در لابلای نتایج سینوسی خیبر که در سایه مشکلات مالی بدست می آمد لیگ دسته سوم با حضور بهزیستی خرم آباد و اتحاد الشتر کلید خورد.شروع امیدوار کننده بهزیستی در کنار بی پولیهای اتحاد نتیجه ای جز پایانی تلخ دربر نداشت،اتحاد از ادامه مسابقات به دلایل مالی کنار کشید و بهزیستی در کمال تاسف و در عین شایستگی از صعود بازماند.
اما داستان درام استانی که پر از استعدادهای ناب است قسمتهای تراژدی هم داشت.نابودی کامل فوتبال پایه از نکات پر رنگ در استانی بود که روزگاری تیمهای پایه اش همواره مدعی کسب عنوان بودند و به راحتی به هیچ حریفی باج نمیدادند.
تیمهای پایه حتی در سطوح دوم و سوم کشور هم حرفی برای گفتن نداشتند و زنگ خطر برای آینده فوتبال لرستان بصدا در آمده است و به هیچ وجه پایه های امروز پشتوانه های مناسبی برای نسل فعلی نیستند.
لیگ استان هم در سال 94 در کمال روزمرگی برگزار شد و کار خود را بدون داشتن حتی یک خروجی برای تیمهای لیگی با قهرمانی پردیس خرم آباد به پایان رساند.لیگی که به جولانگاه بازیکنان پا به سن گذاشته بدل شده است.
داستان در فوتسال اما غم انگیزتر بود،تحقیر نمایندگان ما در لیگ دو علاوه بر اینکه تنها دستاورد ما از مسابقات بود به ما نشان داد که فوتسال ما ظرفیت و پتانسیل داشتن 3 تیم در لیگ را ندارد.
اما مهمترین بحث کماکان چون سنوات گذشته مربوط به نبود امکانات،کمبود زیرساختها ، نداشتن زمینهای کافی و با کیفیت،بی برنامگی، روزمرگی مباحث اقتصادی میشد.بدون شک با ادامه روند بی پولی در آینده همین داشته های اندک که حاصل غیرت و مردانگی فرزندان لرستان است هم از دست خواهد رفت.
در بخش آموزش و مدارس فوتبال هم چون سالهای قبل کمیت بر کیفیت برتری یافت و عملا به عرصه ای برای درآمدزایی تبدیل شد.
اما بدون تردید تلخترین اتفاق فوتبال لرستان در سالی که گذشت از دست دادن عزیز سلیمانی مربی فهیم و با اخلاق فوتبال ما بود که بسیار زود و ناگهانی رخت سفر به خانه ابدی بر بست.
روحش شاد و یادش گرامی ،
یاداشت :محمد دالوند
