به گزارش افلاک ورزشی ،صحبتهای استاندار لرستان به شدت نگران کننده است.مگر اینکه کسی نسبت به سرنوشت محیط زیست ومنابع طبیعی وچشم اندازهای زیبای کوه های لرستان بی تفاوت باشد تا از این گفته های استانداردرباب توسعه معادن استان یا استقبال کند یا با بی خیالی از کنارشان بگذرد.
اینکه جناب بازوند درهجدهم آبان ماه درنخستین جلسه ستاد توسعه معادن استان ،خیلی راحت وخونسردوبا زبانی جذاب از پروژه وبرنامه هایی داد سخن سر می دهدکه هستی زیست محیطی لرستان را مورد هدف نابودی قرارمی دهد چیزی جز قرار دادن لرستان دریک فاجعه زیست محیطی در آینده نیست.
تاجاییکه شواهد نشان می دهد این روزها در هیچ کشور پیشرفته ای با یک دموکراسی نیرومند که برای طبیعت به شدت احترام قائل هستندمعدن فروشی وخام فروشی وخراش انداختن بر طبیعت آن هم بدین شدت ، توسعه ورشد صنعت محسوب نمی شودوهیچ شهروند عاقلی که در هر نقطه کره زمین درک ژرف وامروزینی ازمدرنیته ومفهوم توسعه پایدار دارد اجازه جابجایی یک صخره را هم در طبیعت نمی دهد تا چه برسد به سوراخ کردن کوهستانهابرای توسعه معادن به نام اشتغال زایی .
اماظاهراً درمنظر استاندار لرستان توسعه یعنی ذهنیت پیمانکاری وسروکله زدن با بلدوزر ولودروبیلهای مکانیکی والبته اگر دستگاههای پیشرفته جهان بوسیله بزرگترین هلدینگهای معادن خاورمیانه باشد که چه بهترزیرا نابودی طبیعت لرستان نه در سایزهای محدود بلکه بوسیله شرکت های هلدینگ ،دیگر پهن دامنه خواهد بود.
بیهوده نیست اگر بگوییم از وقتی جناب بازوند برمسند استانداری لرستان نشسته است اعتماد بنفس معدن فروشان ومخربین طبیعت که بامجوزواستعلام از ادرارتی چون محیط زیست ومنابع طبیعی خیلی راحت وبی دغدغه چهره زیبای کوهستانهای لرستان را آبله گون کرده اندبالاتراز عزت نفس فعالان محیط زیست وحامیان توسعه سبزلرستان است .
زیراتا جاییکه صحبتها ودفاع استاندار لرستان ازارائه طرح های مختلف در باب توسعه وسرمایه گزاری واشتغال نشان می دهد نگرش وی به توسعه حول محوری می چرخد که برای ارزیابی های زیست محیطی هیچ حرمتی قائل نیست .
باید از جناب استاندار پرسید آیا از سرنوشت طبیعت ومحیط زیست کشور ونتایج فاجعه باری که در طی این چندین وچندسال به خاطر طرز تلقی بد به توسعه بر سر آن آمده خبر دارد؟ آیا می داند که استان لرستان یک سرزمین کویری چون کرمان ویزد واصفهان و...نیست که دست به اکوسیستم آن زدوهر پروژه ایی را بدون راحت گذاشتن طبیعت به حال خود، به آن وارد کرد؟آیا می دانداین سرزمین بیابان نیست و کوه دارد وجنگلهای بلوط ورودخانه هایی که دیگردرحال جان دادنند؟آیا آگاه است که لرستان برای توسعه واشتغال زایی باید به گونه ایی حرکت کند که تمام وجودکوهستانی اش بدون کوچکترین خدشه ایی بر طبیعتش ،نیز حفظ شود؟آیااز طرح آمایش سرزمینی لرستان به طور دقیق شناخت دارد؟درصورت شناخت اینکه در این طرح ذکرگردیده که توسعه معادن به قیمت نابودی طبیعت قابل قبول است ،آیا این طرح ناقص نیست واصولاًبا حیات طبیعی لرستان سازگاری دارد؟
هوشنگ بازوند در سخنان خود اشاره کرده است که این هلدینگ یعنی بزرگترین هلدینگ معادن خاورمیانه در" برخی" از استانها تا 10 هزار میلیاردسرمایه گزاری کرده است.
دقت کردن برروی واژه "برخی" که از زبان استاندار لرستان بیرون آمده این واقعیت را منعکس می کند که فقط در برخی از استانهاباید معادن توسعه یابد.
ولی نگرانی عمده اینجاست که لرستان اگرچه خیلی وقت پیش به خاطر ذخایر رشک برانگیز کوهستانهایش که با چشمگیری طبیعتش منطبق می باشد، درمیان این " برخی "استانهاقرار گرفته است وچندین وچند سال است که معدن فروشان وسنگتراشان وگچ فروشان طبیعت بکروزیبایش رابی رحمانه به بلعیدن گرفته اندولی با این برنامه که جناب بازونددر نخستین جلسه ستاد توسعه معادن لرستان ارائه داده وقرار است در هفته های آینده به تمام ستادهای توسعه معادن شهرهای استان ابلاغ شودانگارطرح ناپدید کردن کوههای لرستان را بوسیله معدن کاوان ومعدن فروشان به طور کامل ودردامنه ای وسیع کلید زده است .
شوربختی اینجاست که جناب استانداربرای عملیاتی کردن این طرح ناپایدار وضد زیست محیطی که بوسیله توسعه معادن لرستان مد نظر داردازرسانه ها خواسته است تا کار تبلیغات را برای معرفی معادن استان به صورت جدی انجام دهندولی ای کاش جناب بازوند بوسیله فعالیتهای آن دسته از روزنامه نگاران ومطبوعاتی هایی که در زمینه چالشهای زیست محیطی لرستان قلم می زنند وکار رسانه ایی انجام می دهند کمی هم نگران حفظ محیط زیست لرستان باشد.
اما فاجعه اصلی در سخنان استاندار لرستان آنجاست که وی از اداراتی چون منابع طبیعی ومحیط زیست می خواهد تا همکاری لازم را در راستای توسعه معادن استان انجام دهند یعنی اینکه اندک اراده شکننده دستگاه هایی همچون اداره محیط زیست ومنابع طبیعی به کلی خرد وخمیر شودوهرکس خواست جایی را برای معدن سوراخ یا برش اندازدونور حیات را از طبیعت کوهستانی لرستان خارج کنداین دواداره در حاشیه وبی اراده با شوق وذوق به استقبالش یروند.
درحقیقت این سخنان استانداردر باب دستگاههای چون منابع طبیعی ومحیط زیست از یک نگرانی در باب برنامه های ظاهراً عمرانی ایشان حکایت می کند ولی جناب بازوند وهمفکران ایشان خوب می دانند که اراده این دودستگاه دربرابر اراده ضد محیط زیستی مخربین طبیعت ومعدن فروشان درطی این همه سال چقدر شکننده وضعیف ولرزان بوده است.
درجایی دیگر استاندار لرستان خام فروشی را یک مشکل می داند ولی نابودی کو هها وطبیعت لرستان به نام اشتغالزایی وتوسعه معدن را مشکل نمی داند واینکه در آینده چه فجایع زیست محیطی را به بار خواهند آورد.
نکته تاسف باردراین سخن استانداراین است که این بیان جناب بازوندبه شکلی رنگ وبوی اعتراف دارد ؛ اعتراف به اینکه تا به حال این صنعت ضد طبیعت در لرستان خام فروشی بوده وبه عبارتی فقط کارش بلعیدن طبیعت وزشت کردن چهره زیبای محیط زیست لرستان بوده است اما همانطور که بالاذکر شد تخریب طبیعت برای خام فروشی به نام توسعه قابل توجیه نیست.
ولی توجیه اصلی چیزیست که درد مشترک همه لرهاست وبرای خیلی از بیکاران لرستان که از این درد کهنه می نالند چیزی به نام حفظ محیط زیست وطبیعت بکرغیرقابل پذیرش است؛ یعنی فقرمعیشتی وبیکاری سرسام آوربخصوص درقشر تحصیل کرده والبته با توجه به گفته های هوشنگ بازوند"یک هزار وصد "عضو نظام مهندسی معدن یعنی حدود 70 درصد که باید برای این تعداد که چه عرض شود بلکه به گفته خود جناب استاندار برای ایجاد 10 تا 12هزار نفرفرصت شغلی بوسیله این برنامه های معدن کاوی ومعدن سازی ایجاد کرد؛ حتی به قیمت نابودی طبیعت چشم نوازکوههای لرستان که نه فقط متعلق به این هزار واندی نفرمتخصص معدن بلکه متعلق به هزاران نفر دیگر هم هست وبقیه مردم که شغل معدنی ندارنددوست دارنداین طبیعت پدری ،دست نخورده ومعصوم بماند.
با این توصیف وتوجیه جناب بازوند،هرکسی که بخواهد جلوی این برنامه های مثلاً توسعه بخش واشتغال زا در دفاع از منابع وطبیعت کوهستانی لرستان قد ونیم قدی حتی در نوشته ایی یا گفته ایی علم کند مسلما متهم به ضد توسعه بودن وضد پیشرفت بودن می شود.
اما کسی که طبیعت بکر وحفظ محیط زیست ایمان دارد،دشمن توسعه نیست بلکه به خوبی به این نکته مهم واقف است که بنا به دیدگاه متفکران ورود به پدیده ها ی صنعتی مخرب وسیستم توسعه با ایجاد معدن آن هم در استانی چون لرستان با این ظرافت که در طبیعتش وجود داردتهدیدی بزرگ برای هستی طبیعی مردم آن است وشاید درکوتاه مدت برای یکهزار وصد نفرعضو نظام مهندسی معدنی جواب دهدکه احتمالاًتحصیلاتشان بیشتر نه ازروی علاقه که محصول ناکارآمدی سیستم آموزشی یک کشوراست که به جای رشد علوم انسانی فقط دوست دارد مهندس تربیت کند؛ ولی دردراز مدت بلایی بر سر موجودیت طبیعت لرستان خواهد آورد که خودشاغلان این معادن باید لرستان آبله گون از معادن را بگذارند وفرار کنند.
اگر جناب استاندارباور ندارد می تواند به اپیدمی کارخانه های گچ در پلدخترنگاهی بیافکند که چگونه روز به روزدر یک رقابت زیست محیطی برای خوردن تپه های تجدید ناپذیر ومراتع پلدخترتعدادشان بیشتر وفعالیتشان عادی می شود.
نتیجه کارفعالیت های این کارخانه ها در صورت افزایش چه خواهد بود؟کاسه های ریزگردی که پس از نابود کردن تپه ها وخاکی که ازمحو تپه ها برجای خواهد ماند وگرد وخاکش در آینده وشایدازهمین حالا بر سر مردم پلدختر فرو ببارد.
به هر روی علت اصلی این چالشها را بایددرتثبیت نشدن شاخص زیست محیطی دولت روحانی در لرستان دانست زیرا رییس جمهور دولت تدبیر وامیددرحالی از این شاخص دفاع کرده وبرآن تاکید دارد که هنوز این شاخص مهم که رییس جمهوری دولت یازدهم برطبق آن دولت خودش را یک دولت زیست محیطی در جهان معرفی کرده است در استان لرستان با این طبیعت منحصر بفردش ملموس وتثبیت نگردیده است .اما چرا تثبیت نگردیده است؟ لا اقل در مختصات لرستان وتحت قدرت نماینده عالی دولت شاید چیزی به نام حفظ محیط زیست ومنابع طبیعی چیزی مزاحم برای توسعه لرستان واشتغال زایی مدنظرقلمداد شود؛زیرا کوه های لرستان ورای زیباییش از حیث ثروت بخشی وذخایروسوسه انگیزند .
اگر اینچنین باشد باید نگرش نماینده عالی دولت در لرستان را جزء آن دسته از نگاه هایی به حساب آورد که اینگونه می اندیشندکه برای توسعه فقط نیازمندفعالیت های عمرانی هستیم وخمیر مایه توسعه رابتون وآهن وسیمان وسوراخ کردن کوه وکمرتشکیل می دهندومعادن هیچ ضرروزیانی برای محیط زیست نداردولا اقل پس از برداشت معادن وتخریب طبیعت می توان با هر زور وضربه ایی جای آنها را با محیط زیست سازگار کرد. اگر اینچنین باشد باید گفت :اگر استانداروهمکاران ایشان به طبیعت ما رحم نمی کنندپس خدا خودش به طبیعت ومحیط زیست ما رحم کند.
