به گزارش پایگاه خبری افلاک ورزشی به نقل از یافته ،فردي نابخرد در بازي تيمهاي خيبر و آلومينيوم هرمزگان كه عصر جمعه 19 شهريور در ورزشگاه تختي خرمآباد برگزار شد، با پرتاب سنگ (تكه بتن) از روي سكوها باعث شد صائب يونسي بازيكن تيم آلومينيوم كه قصد پرتاب اوت را داشت، از ناحيه سر دچار مصدومیت شود.
بازيكن مصدوم بلافاصله توسط آمبولانس به بخش اورژانش بيمارستان شهداي عشاير انتقال يافت و خوشبختانه بدون پيش آمدن مشكل خاصي براي سلامتي وي، ساعات پاياني همان شب نيز مرخص شد و همراه تيم به شهرش برگشت.
از طرفي، فرد خاطي نيز كه گفته ميشود از نظر روحي و رواني حالت عادي ندارد، توسط نيروهاي انتظامي مستقر در ورزشگاه با همکاری تماشاگران دستگير شد.
آنچه در اين ماجرا عجيب مينمايد، اين است در حالتي كه خيبر تا دقيقه 92 از حريف خود با يك گل پيش بود و تيم برندهي ميدان به شمار ميرفت، چرا و به چه علت بايد كسي قصد جلوگيري از موفقيت اين تيم و كسب پيروزي را داشته باشد؟ مگر نه اين است كه همين جمعيت در بازي قبل مقابل مس رفسنجان كه هفتم شهريور در همين ورزشگاه برگزار گرديد، تيمشان پيروز نشد، اما هيچ رفتار غيراخلاقي از خود بروز ندادند و سر كسي را هم نشكستند؟! حال بنا بر كدام منطق 7 هزار تماشاگري كه رونقبخش ليگ يك فوتبال ايران هستند بايد مقصر قلمداد شده و در زماني كه تيم محبوبشان از حريف جلوست، رفتار ناپسند يك نفر را به پاي همه آنان نوشت كه هيچ تقصيري در اين ماجرا نداشته و جرمي مرتكب نشدهاند؟!
اين درست كه حادثهي شكستن سر صائب يونسي در ورزشگاه تختي خرمآباد اتفاق افتاده است، اما از شواهد و قرائن نشان پيداست عدهاي با سودجويي از وضعيت پيش آمده توسط شخصي كه به عنوان تماشاگر در اين بازي حضور داشته و هنوز مشخص نيست كه دليل و انگيزهاش از سنگپراني به فوتباليست تيم آلومينيوم چه بوده است، تصميم دارند حقي را ناحق كنند و نتيجهي يك بازي فوتبال را خارج از مستطيل سبز و به نحو ديگري رقم بزنند!
هنگامي كه كادرفني آلومينيوم به سرعت و قبل از رسيدن ناظر بازي بر بالين "صائب يونسي" بازيكن شماره 44 اين تيم كه از ناحيه پشت سر دچار شكستگي (زخم 3 دهنه به ابعاد 1.5 در يك سانتيمتر) حاضر شدند، با ريختن بتادين فراوان روي سر او، عكاس باشگاهشان را وادار به گرفتن چند عكس از زاويهي مقابل نموده و بلافاصله با يزرگنمايي اتفاق، تصاوير را براي سايتهاي خبري از جمله ورزش3 ارسال كردند! (تصوير زير)
به هر حال، هر آن كس كه در ورزشگاه تختي خرمآباد حضور داشت شاهد بود كه تيم آبيپوش هرمزگاني از ابتدا تا انتهاي بازي از خلق يك صحنه خطرناك كه بتوان آن را موقعيت مسلم گلزني دانست روي دروازهي تيم ميزبان عاجز بود و فقط در دقايق پاياني و پس از دريافت گل، بازيكنان آلومينيوم توپ را از هر كجا كه ميگرفتند به عمق خط دفاع خيبر ارسال ميكردند بلكه با استفاده از اشتباه مدافعين مياني حريف، به كاميابي برسند و البته مدافعين بلندقامت خيبر بدون نقص به وظايفشان عمل كردند. كمكارترين بازيكن اين ميدان نيز همانا دروازهبان تيم خيبر بود، لذا تلاش و زحمت بازيكنان تيم خرمآبادي را لگدمال كردن آن هم به خاطر رفتار يك نفر بيرون از زمين بازي كه هنوز انگيزهي او از اين عمل مشخص نشده، چندان معقولانه به نظر نميرسد.
همچنين با ريختن بتادين، نميتوان صورت مسأله را پاك كرد... همه خوب ميدانند كه ظرف دو سال اخير رسانههاي استان و كشور همواره نداي مظلوميت جوانان بيادعاي خيبر را سر داده و از مشكلات مالي و سختيهايي كه گريبان آنها و باشگاه را گرفته است، مطلبها نوشتهاند و تيترها زدهاند؛ لذا چشمي كه غيرت و مردانگي خيبريها در ارائهي فوتبالي زيبا كه باعث آشتي دوباره تماشاگران با ليگ يك شده است را نبيند، به حق نابيناست و بايد بداند كه گناه يك نفر (و باز هم تأكيد ميكنيم يك نفر!) روي سكوها را نبايد به حساب بازيكنان داخل زمين و همچنين 7 هزار تماشاگر بيگناه و نيز ساير مردم اين خطه كه بيزاري خويش از چنين رفتار ناشایستی را اعلام كردهاند، گذاشت.
اما اين حادثه بهانهاي دست مسئولين تيم آلومينيوم هرمزگان داد تا در شرايطي كه درون ميدان حريف جوانان خيبر نميشدند، از فرصت بهره برده و با برجسته كردن اين حادثه، از ادامهي بازي انصراف دهند و به 7 هزار تماشاگري كه بدون داشتن هيچ گناهي منتظر شنيدن سوت پايان و كسب پيروزي تيمشان بودند، بياحترامي و دهنكجي نموده و با بروز رفتاري ناجوانمردانه، زمين بازي را ترك كنند. آنها همچنين در رختكن نيز ضمن آسيب زدن به اموال عمومي و شكستن شيشهها، مدير كل ورزش و جوانان لرستان را چه زماني قصد دلجويي از ايشان را در رختكن داشت داشت و چه همان شب موقع عيادت از صائب يونسي، مورد هتاكي قرار داده و در حقيقت سر خونين يونسي را بازيچهي عملكرد ضعيف خويش قرار دادند تا از تنها معبرِ گريزي كه براي فرار از شكست در اين بازي پيدا شد، بهترين بهره را ببرند!
از گزارشنويسي ناظر و داور بازي پس از اين اتفاق گزارشهاي ضد و نقيضي به گوش ميرسد، اما آنچه مسلم است حق 7 هزار تماشاگري كه بدون هيچ برخورد ناشايست و تقصيري در ورزشگاه حضور داشته و تيم خود را تشويق كردند و نيز بازيكنان تيم خيبر خرمآباد كه مرد و مردانه و با وجود تمام كاستيهاي مالي، درون ميدان حريف را مغلوب كردند، نبايد ناديده گرفته شود، كه اگر غير از اين باشد، فردا با هر سنگاندازي يا اقدام مشابهي در سيرجان و بندرعباس و تهران و ... تيم شهر ما نيز هر زمان كه عقب باشد، بايد زمين مسابقه را ترك كرده و هر رأي كه در خصوص اين بازي صادر شده است، بايد به نفع نماينده استان ما نيز در آن بازيها اعمال شود!
نكته برجسته اتفاقات پس از اين بازي، خيل انتشار پيامهاي معذرتخواهي و دلجويي لرستانيها در فضاي مجازي از بازيكن مصدوم آلومينيوم هرمزگان بود كه اميدواريم اين منش بزرگوارانه، از سوي عدهاي حمل بر ضعف آنها تلقي نشود، بلكه بايد بدانند روح جوانمردي مردم لرستان چنان است كه با افتادگي اعلام ميكنند ما حتي زماني كه درون مستطيل سبز نيز برندهايم، اما به خاطر چنين اتفاقي در شهرمان خود را بازنده ميدانيم. روي دادن اتفاقي زشت از سوي فردي كه هنوز مشخص نشده اهل كجاست و با چه منظوري چنين اقدامي كرده است، قصاص قبل از جنايت است كه معمولاً در فرهنگ اکثر مردم کشورمان جايگاهي ويژه براي خود باز كرده است كه اين ديگر گناه ما نيست و به گردن كساني ميباشد كه تابعيت اين فرهنگ زشت تهمتزني و افترا به ديگران را پذيرفتهاند! از سوي ديگر، اگر به مردم لرستان است كه ما حاضريم اشد مجازات در حق فرد خاطي اعمال شود تا درس عبرتي باشد براي آنان كه قصد بروز رفتارهايي شبيه اين مورد دارند.
جوانان پاكنهاد اين ديار در حقيقت با صدور اين بيانيهها قصد دارند روحيات جوانمردانه خود را به اثبات برسانند نه اين كه تقصيري نداشته را به گردن بگيرند، زيرا هر كس كه هنگام پايان کار تیمهای خيبر و آلومينيوم بازي در رختكن بود، خوب ميداند فرار از شكست و واسطه قرار دادن سر خونين صائب يونسي در بيرون از زمين، نميتواند دليلي براي گرفتن 3 امتيازي باشد كه تيم خيبر درون زمين و به جوانمردي از حريف گرفته و نبايد در اين خصوص حقي ناحق شود.
لذا از كميته انضباطي فدراسيون فوتبال تقاضا داريم ضمن بررسي كامل جزئيات اين اتفاقات، چنانچه هر گونه تقصير از سوي 7 هزار تماشاگر بامعرفت و نيز بازيكنان و كادر فني تيم خيبر را تا دقيقه 92 به اثبات رساندند، هر عقوبتي را بپذيريم، اما در واقع عدهاي قصد دارند با بر سر نيزه كردن پيشاني خونين صائب يونسي، موجبات نابودي حقوق بازيكنان مظلوم خيبر و كل مردم يك استان كه گناهي در اين زمينه نداشتهاند را فراهم آورند.
جان كلام اين كه: به قول جنابخان خندوانهاي «ما را وارد اين بازيهاي پيچيده نكنيد!» آنچه مسلم است خيبر درون مستطيل سبز حريفش را شكست داده و 7 هزار تماشاگر نيز بدون ايجاد كوچكترين مشكلي مثل هميشه در ورزشگاه حضور يافتند، اما كسي كه چون هميشه رفتار نكرد، كادر فني آلومينيوم هرمزگان بود كه اجازه نداد بازي به پايان برسد چرا كه تيم بازندهي ميدان بود.
دقيقه 92 (دقيقاً لحظه برخورد سنگ با سر بازيكن آلومينيوم): يكي از ليدرهاي خيبر، فرد ضارب را مورد نكوهش قرار ميدهد
1- هدفگيري ضارب چقدر دقيق بوده كه با وجود "نوجوان توپجمعكن" در نزديكي بازيكن آلومينيوم، اين سنگ چطور به او اصابت نكرده است؟
2- ساير تماشاگران مشخص شده در تصوير نيز با تأسف به سمت ضارب نگاه ميكنند و هيچ حركت ناشايستي انجام نداده و نميدهند
موقع تصميمگيري خدا را فراموش نكنيد و بدانيد يك نفر بيشتر از 7 هزار نفر نيست كه بتوان آبروي مردم يك استان را فداي رفتار آن يك نفر نابخردي كه در همه جاي ايران نيز امثالش يافت ميشوند، نمود. پس لطفاً تصميمي به اندازهي تنبيه يك نفر بگيرد نه طوري كه حق 7 هزار نفر و يك تيم پايمال شود!
آقاي "حقدوست"! ناحقي نكنيد. شما را به خدا واگذار ميكنيم كه با پيش كشيدن مسائلي كذب از جمله گرفتن بليط از بازيكنان تيمش كه جزء فهرست 18 نفره نبودهاند براي نشستن در جايگاه ويژه (در حالي كه اصلاً در ورزشگاه خرمآباد بليطفروشي صورت نميگيرد و ورود براي تماشاگران هم مجاني است) تا ادعاي اسكان تيمشان در مهمانسرا توسط ميزبان در شرايطي كه خود وي در مصاحبهاش با خبرگزاري فارس اعلام كرده ساعت 5 ساعت روز قبل از بازي فهميدهاند كه ميتوانند عليرغم بدهي به فدراسيون فوتبال به اينجا بياند، كه اين هم كذب است چرا كه تيم آلومينيوم ساعت 5 روز قبل از بازي در خرمآباد حضور داشته است!
همچنين در شهري مثل خرمآباد كه هتل 4 و 3 ستاره فراوان است و به دليل فقر اقتصادي در لرستان مشتري ندارند و تقريبا هميشه خالي هستند، برادران تيم آلومينيوم چرا سر كيسه را شل نكردهاند و به يك مهمانسرا براي اسكان رفتهاند؟ چطور براي تيم مس رفسنجان در هتل 4 ستاره رنگينكمان و براي تيم پارسه تهران در هتل 3 ستاره ساليز خرمآباد جاي فراوان و كافي وجود داشت، اما فقط براي تيم هرمزگاني جا نبوده است؟! واگذار دروغگو به خداوند متعال ...
از تـیـرِ آهِ مظـلـوم، ظـالـم امـان نـیـابـد پیش از نشانه خیزد از دل فغان کمان را
از ناقصان خموشی عرض کمال باشد نتوان به تخته کردن برچیدن این دکان را
كاش فدراسيون فوتبال نشان دهد كه قدر كار خوب را ميداند و ضمن پيگيري مجازات براي فردي كه هنوز هويت و انگيزهاش از چينن رفتاري اعلام نشده، براي تماشاگران فهيم لرستاني كه پس از پايان بازي نيز در بيمارستان جوياي حال بازيكن هموطن خود شدند و در رسانهها اقدام به محكوم كردن عمل نابخردانه شخص خاطي نمودند، تشويق در نظر بگيرد، بلكه با اين رفتار، الگوسازي مثبت براي سايرين انجام داده باشد.
آري! اين روزها، سكوهاي مملو از جمعيت ورزشگاه تختي خرمآباد، چشم و چراغ ليگ دسته اول فوتبال ايران است. پس به خاطر بدل كردن
شكست به پيروزي، از مردم پل نسازيم،حقيقت را وارونه جلوه ندهيم و با ناجوانمردي در صدد خاموشي اين چراغ پرنور و گرمابخش برنياييم ..
Author: مدیر
خبرنگار :
محمود داوودی نژاد
عنوان :
مدیر مسئول پایگاه خبری افلاک ورزشی
دیدگاهها