محمد دالوند در گفت‌وگو با خبرنگار افلاک اظهار کرد: دانه باقلا به خصوص پوسته آن حاوی ماده‌ای به نام تانن بوده که دارای اثرات مثبتی مانند محافظت پروتئین‌ها در مقابل تجهیزات شبکه‌ای، خاصیت ضد نفخ و ضد انگلی است. تانن موجود در بقولات اثرات منفی و در عین حال اثرات مثبت بر ارزش غذایی خوراک دارد.

دالوند تصریح کرد: غلظت بالای تانن میزان مصرف خوراک، قابلیت هضم پروتئین و هیدرات‌های کربن و عملکرد حیوانات را کاهش می‌دهد، در عین حال تانن در مقادیر کم تا متوسط از بروز نفخ جلوگیری کرده و میزان جریان نیتروژن غیرآمونیاکی و اسیدهای آمینه را از شکمبه افزایش می‌دهد.

این پژوهشگر ادامه داد: به طور کلی استفاده از مواد خوراکی با تانن بالا می‌تواند با مواد مغذی موجود در خوراک مانند فیبر(سلولز) جیره، ایجاد کمپلکس و ترکیبات نامحلول کند که سبب ممانعت از دسترس قرار گرفتن آنها برای حیوان و کاهش میزان مصرف اختیاری خوراک می‌شود.

وی افزود: براساس نتایج تحقیقات انجام گرفته اضافه وزن بیشتر ممکن است مربوط به قابلیت بهتر مورد استفاده قرار گرفتن پروتئین در لگومینه‌های حاوی تانن کم باشد. با توجه به ترکیب مناسب پروتئین مقولات استفاده از این دانه‌ها به عنوان جایگزین سویا برای کاهش وابستگی به سویا، در تغذیه دام رو به افزایش است.

این محقق گفت: براساس تحقیقات انجام شده پسماند باقلا می‌تواند بدون ایجاد هیچ‌گونه تاثیر سوء و محدودیتی تا سطح 35 درصد جایگزین بخش کنسانتره‌ای جیره بره‌های پرواری شود.